Malam kelam semakin meninggi...
Meninggalkan senja merah di belakang...
Tirai hitamnya semakin menyelimuti bumi...
Menggantikan warna darah yang menyedihkan...
Dan di sinilah aku... Direngkuh oleh kegelapan...
Kesedihan yang menusuk tiap sudut hatiku...
Kebencian yang menggedor relung dadaku...
Sekarang semua tiada lagi berarti...
Di kala kesunyian telah mengambil alih...
Kini aku tersadar...
Kesepian telah merajai tiap jejak langkahku...
Memapahku dalam ketiadaan...
Dan di sinilah aku... Sudah saatnya membuka mata...
Mimpi telah digantikan kenyataan...
Harapan telah diakhiri kehampaan...
Dan tiada yang bisa kulakukan...
Selain berlutut dalam kepasrahan...
No comments:
Post a Comment